1- سازگاری: دو فرد در یک رابطه باید با یکدیگر سازگار باشند. درگیری و سوء تفاهم در رابطه عاطفی جای خود را به گفتگوی تمدلانه نی دهد بنابراین مسائل به انعطاف و سازگاری قابل حل می شوند. افرادی که دارای پیشینه مشابه و اهداف مشابه در زندگی هستند در روابط بسیار خوب عمل می کنند. افرادی که اهداف ، نگرش ها و فرایندهای فکری متفاوتی دارند ، سازگاریشان با هم مشکلتر است و بنابراین اغلب نمی توانند رابطه را به سطح سه برسانند یا اگر رساندند بقای در این مرحله چندان طولانی نخواهد بود و رابطه وارد فاز 4 می شود.
2- ارتباط موثر: ارتباط موثر نقش محوری در همه انواع روابط اعم از عاطفی یا شغلی ایفا می کند. احساسات باید در روابط فرصت ابراز داشته باشند و سرکوب نشوند و توسط طرف مقابل به صورت همدلانه درک شوند. افراد باید بیاموزند که ارکان برقراری ارتباط موثر چیست؟ همینطور شفافیت افکار در روابط ضروری است و هر فردی باید با انتظارات خودش از رابطه شفاف باشد تا بتواند آن را با طرف مقابل مطرح کند. خیلی از افراد می دانند که چه چیزهایی را در رابطه شان نمی خواهند؛ نمیخواهند همسرشان این گونه یا آن گونه باشد؛ اما در واقع اصلا نمیدانند از رابطه و همسرشان چه می خواهند و تا زمانی که شخص این را با خودش شفاف نکرده باشد نمی تواند درخواست خود را با فرد مقابل درست و صریح و شفاف مطرح کند. بحث و گفتگو و اختلاف نظر جزء جدایی ناپذیر یک رابطه عاطفی است.
3- صداقت : در روابط خود صادق باشید. فرقی نمی کند که رابطه عاطفی باشد یا رابطه کاری ؛ در هر صورت دروغ نگویید یا چیزی را از فرد مقابل پنهان نکنید. به یاد داشته باشید هر مشکلی راه حلی دارد. مسئولیت پذیر باشید و حقیقت را بگویید.
4- آرامش خود را حفظ کنید: در زمان بروز تعارضها بیش از حد واکنش نشان ندهید. آرامش خود را حفظ کنید. کمی سازگارتر باشید. مسئله را به مشکل تبدیل نکنید. از مشکلات بحران نسازید. اولین نفری باشید که عذرخواهی می کند و سعی در جبران دارد. همین انعطاف و پذیرفتن مسئولیت اشتباهات و آمادگی برای جبران عواقب نیمی از مشکلات شما را حل می کند.
5- بخشش و چشم پوشی: هر فردی باید بیاموزد که در روابط خود کمی بیشتر ببخشد و بیشتر انعطاف به خرج دهد. البته این به معنای چشم پوشی از حقوقتان نیست. بلکه به این مفهوم که موضوعات جزئی را بی جهت بزرگ نکنید. هوچیگری نکنید. چند مشکل را با هم مخلوط نکنید و در هنگام بحث از حدود احترام و منطق خارج نشوید. واقعا سر هر مسئله ای که سبب شکل گیری تعارض شده مکث کنید و از خود سؤال کنید پنج سال دیگر این مسئله چه اهمیتی برای من دارد؟ اگر هیچ اهمیتی نخواهد داشت پس حتی پنج دقیقه هم زمان صرف آن نکنید!
6- زبان بدن: در رابطه علاوه بر مراقبت از ارتباط کلامی، به پیامی که بخش غیر کلامی در رابطه منتقل می کند توجه داشته باشید؛ تنها هفت درصد از پیامی که مخاطب دریافت می کند مربوط به کلام ماست و باقی آن غیر کلامی است. نمایش حرکات صورت ، ژست شما، حالت بدنی،…. همه و همه در حال انتقال پیام به فرد مقابل هستند. ضمناً بیشتر لبخند بزنید و کمتر اخم کنید.
7- برای هم زمان بگذارید؛ زمان به شما فرصت شناخت می دهد.شما حتی پنج سال بعد شروع رابطه همان آدم قبل نیستید؛ برای اینکه شناختتان از همدیگر به روز باشد باید به طور منظم و بدون تعطیلی زمان صرف شناخت هم کرده باشید. در دنیای امروز افراد وقت ملاقات و تعامل با یکدیگر را ندارند و این سبب می شود یک جایی در رابطه پقتی به شریک عاطفی تان نگاه می کنید مممن است حس کنید اصلا او را نمیشناسید و تعجب کنید که آیا شما واقعا با همین فردی که روبروی شما ایستاده ازدواج کرده بودید؟
زوج های متاهل باید برای همدیگر وقت بگذارند تا جذابیت و اشتیاق و صمیمیتی که به واسطه شناخت عمیقتر پدید می آید برای همیشه در رابطه باقی بماند. کاری کنید که طرف مقابل احساس اهمیت کند. هر زمان که شریکتان کاری را برای شما انجام داد ، قدردان او باشید. او را در حضور دیگران تحسین کنید. هر رابطه ای نیاز به زمان و تلاش فردی برای رشد دارد. اگر زمان اختصاص دهید و هر مسئله و تعارضی را در هنگام ایجاد شدن حل کنید روی هم جمع نمی شوند و بحران ایجاد نمی شود. اما اگر زمان نکذارید گلوله های برفی کوچک به هم می پیوندند و در گذر زمان تبدیل به بهمن می شوند.