رابطه بین فردی به پیوند قوی بین دو یا چند نفر اشاره دارد. بعد از رابطه هر فرد با خودش که حائز اهمیت ترین و بنیادی ترین رابطه محسوب می شود، رابطه با فردی غیر از خودمان معنای رابطه بین فردی پیدا می کند.
البته با توجه به اینکه انسان موجودی اجتماعی خلق شده است، رابطه فرد با خودش از رابطه فرد با سایرین منفک و جدا نیست و هر یک از این روابط همانند آیینه ای می تواند بازتاب دیگری باشد. همچنین ما در آیینه رابطه با سایرین به شناخت خود نائل می شویم.
یک رابطه بین فردی می تواند بین هر یک از موارد زیر ایجاد شود:
- افرادی که در یک سازمان با هم کار می کنند.
- افرادی که در یک تیم کار می کنند.
- رابطه زن و مرد (رابطه عاطفی، عشق ، ازدواج).
- رابطه با اعضای نزدیک خانواده و بستگان.
- رابطه کودک با والدینش.
- رابطه بین دوستان.
- رابطه همچنین می تواند بین یک فرد و یک گروه در مقابل ایجاد شود (رابطه دانش آموزان با معلم خود ، ارتباط یک رهبر مذهبی با پیروانش و غیره).
ویژگی های کلی مشترک در روابط بین فردی
افراد در روابط بین فردی باید اهداف و مقاصد مشترکی داشته باشند. آنها باید کم و بیش علایق مشابهی داشته باشند و در یک خط فکر کنند.
افرادی از زمینه های مشابه معمولا ارتباطهای بهتری با هم می سازند اما این یک اصل همیشگی نیست.
احترام به تفاوت آراء و عقاید و احساس اعتماد به همدیگر، شفافیت و صداقت از ویژگیهای کلی هر ارتباط سالمی است.