با توجه به آخرین تعریف سازمان بهداشت جهانی،  « انسان با سواد» کسی است که توانایی تغییر دادن رفتار بر اساس علم و آگاهی که کسب می کند داشته باشد.

تغییر اغلب با مقاومت و اضطراب و ترس همراه است؛ ترس از رویارویی با ناشناخته ها و پیامدهای تصمیمهایمان، ترس از تحمل ابهام ؛ اما توانایی تغییر کردن کلید رشد و شکوفایی است و لازمه تغییر، خروج از دایره امن است.

در دنیای پیچیده و پرشتاب امروز توانایی تغییر کردن یک ویژگی بنیادین جهت افزایش سازگاری زیستی ما انسانهاست و همراهی یک کوچ می تواند هماهنگی با این شتاب را برای هر فردی تسهیل کند؛ تغییر و تحول فردی یک فرایند است و می تواند سختیهای خود را به همراه داشته باشد چرا که تغییر مستلزم ترک یا اصلاح رفتارهایی آشناست که به ما امنیت می دهند و ما را از مواجهه با شرایط جدید ابهام آمیز معاف می دارند. اما هزینه و بهای اجتناب از روبرو شدن با این ترسها و اضطرابها چشم پوشی از تبلور خود حقیقی ماست. 

آشنایی با دایره امن و روشهای گسترش آن می تواند سنجش ما را از میزان شدت و اهمیت ترسهایمان واقع بینانه تر کند و با تسهیل دربرآورد سود و زیان ماندن در منطقه امن در برابر خروج از آن ما را به سمت مسئولیت پذیری بالاتر در تصمیمهایمان پیش می برد. 

در این وبینار از نگاه یک کوچ با هم به مفهوم منطقه امن، منطقه یادگیری، منطقه رشد و راهکارهایی برای برون رفت از منطقه امن و قرار گرفتن در منطقه رشد می پردازیم.