کوچ رشد و توسعه مهارت های فردی

بسیاری از کوچها، به دلیل اینکه رشته تخصصی شان روانشناسی نبوده است ممکن است بسیاری از نظریه های روانشناسی را ندانند. شایدخیلی از این نظریه ها هم به کار یک کوچ نیاید؛

ساختار مغز انسان خردمند برای بالابردن بهره وری، بسیاری از روندها را به پردازش ناخودآگاه می سپارد تا برای کارهای روتین و تکراری لازم نباشد انرژی بسیار زیادی صرف کند. اما گاهی بسیاری از روندهای عادتی ، که به عنوان رفتارهایی جایی در گذشته آغاز شده اند و در اثر تکرار و ممارست بصورت اتوماتیک وار در ما رخ می دهند،

انسان بدون هدف فاقد جهت گیری درونی است. مانند یک قایق بدون سکان، آن شخص در معرض رانش و انواع نیروهای خارجی است. اهداف روشن به شدت با دستاوردهای موفق مرتبط هستند.

تاب آوری فرآیندیه که ما در اون از درون رنجها عبور می کنیم اما نه تنها نمی شکنیم و نه تنها نابود نمیشیم بلکه مثل ققنوسی که از خاکستر سوختن خودش جان میگیره بلند میشیم و رشد می کنیم و جوانه می زنیم.

کوچینگ یک رابطه قدرتمند برای افرادیست که می خواهند تغییرات عمده ای در زندگیشان ایجاد کنند. کوچینگ یک رویکرد هدفمند است که دیدگاههای مختلف را در خدمت اقدام و عمل به کار می گیرد و در تبدیل دانش به مهارت نقش کلیدی دارد

گاهی عادتهای ما عملکرد ما را محدود می کنند و گاهی رفتارهایی که مدتهای طولانی عادت ما بوده دیگر مطلوبمان نیست و تأمین کننده نیازهایی نیست که اکنون برای ما تأمینشان در اولویت است

با توجه به آخرین تعریف سازمان بهداشت جهانی،  « انسان با سواد» کسی است که توانایی تغییر دادن رفتار بر اساس علم و آگاهی که کسب می کند داشته باشد.

انسان بدون هدف فاقد جهت گیری درونی است. مانند یک قایق بدون سکان، آن شخص در معرض رانش و انواع نیروهای خارجی است. اهداف روشن به شدت با دستاوردهای موفق مرتبط هستند. دانشمندان روانشناسی مثبت به مدت حداقل 35 سال روی هدف و مکانیسم هدف گذاری تحقیق کرده اند. 

قبل از آنکه بدانیم برای سازش با ابهام چه کنیم باید ببینیم مفهوم ابهام چیست؟  موقعیتهایی در زندگی ما هست که وقتی در آن قرار می گیریم احساس می کنیم ابعاد آن برایمان شفاف نیست و به زوایای مختلف آن احاطه نداریم .

تعاملات اجتماعی در کودکان شامل ارتباط با والدین، مربیان و همسالان است و از همان اوایل کودکی در آنها شکل می گیرد. اولین ارتباط و تعامل کودک با والدین آغاز می شود و کم کم همسالان و دیگر افراد مانند مربیان را نیز در برمی گیرد.

آیا در تلاش مداوم برای کنترل رفتارهای کودکتان هستید؟ آیا همیشه از نحوه والدگری خود احساس نارضایتی می‌کنید؟ آیا کشمکش با کودکتان به حالت همیشگی شما در رابطه تان با فرزندتان تبدیل شده است؟ آیا فکر می‌‌‌‌‌کنید از وقتی مادر شدید خود را گم کرده‌‌‌‌‌اید؟

تمام هیجان‌ها در اصل تکانه‌هایی برای عمل کردن هستند؛ برنامه‌هایی فوری برای ادامه بقا. البته با تغییر در شرایط زندگی فعلی ما، بقای گونه ما مانند دورانهای دیرین در معرض خطر نیست و به همین دلیل پاسخ‌های ما به بسیاری از هیجاهایمان تعدیل شده است و بسیاری از هیجانات ما مناسبات خود را از دست داده اند.